Απουσία Καιρού
Τις τελευταιες 7 βδομάδες λείπει απο το Κυριακάτικο φύλλο της Ελευθεροτυπίας "Ο Καιρός". Η στήλη που υπογραφει ο Γιώργος Παπαδοπουλος-Τετράδης είναι ενα ιδιότυπο σχολιογραφικό ημερολόγιο υπο μορφή τηλεγραφικών γραμμάτων που το 2006 έκλεισε 22 χρόνια ζωης και τα γράμματα στη Δουλτσινέα 8. Τα γράμματα στη Δουλτσινέα και με τον παραλήπτη τους μόνο φανερώνουν την επίγνωση για το δονκιχωτικό πρακτικό χαρακτήρα των σχολίων. Σήμερα μόνο. Επειδή ό,τι είναι ουτοπικό σήμερα αποδεικνύεται πραγματικότητα για αύριο. Πολλές φορές, ό,τι είναι σήμερα πραγματικότητα ήταν όχι μόνο ουτοπία, αλλα και απειλή. Κάποτε. Σήμερα είναι το κάποτε του αύριο. Αυτη είναι η βάση του Δονκιχωτισμου που αποπνεόυν οι σημειώσεις. Δονκιχωτισμου που στηρίζεται στην πεποίθηση οτι καλό και κακό δεν υπάρχει. Καλο είναι ό,τι προωθεί τη ζωή, την επωφελή λειτουργία των ανθρωπίνων δυνατοτήτων σήμερα, αύριο, μεθαύριο. Κακό είναι ο,τι σήμερα, αύριο, μεθαύριο προκαλεί δυστυχία. Κυρίως μεθαύριο. Γιατι οι μεγαλύτερες καταστροφές κι εγκλήματα γίνονται στο όνομα του σήμερα και του αύριο. Ποτέ του μεθαύριο.
Σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζω βρίσκουν τα σχόλια διασκεδαστικά. Γράφονται ωστόσο για να κλαίμε. Το χιούμορ του "Καιρου" είναι η μάσκα μιας πληγής. Διαλέγει καθένας τι θέλει να δει: τη μάσκα ή την πληγή. Η πληγή πονάει.
Υ.Γ. Στο επόμενο ποστ παραθέτω ένα μικρο δείγμα γραφής του "Καιρού".
Σχεδόν όλοι όσοι γνωρίζω βρίσκουν τα σχόλια διασκεδαστικά. Γράφονται ωστόσο για να κλαίμε. Το χιούμορ του "Καιρου" είναι η μάσκα μιας πληγής. Διαλέγει καθένας τι θέλει να δει: τη μάσκα ή την πληγή. Η πληγή πονάει.
Υ.Γ. Στο επόμενο ποστ παραθέτω ένα μικρο δείγμα γραφής του "Καιρού".
0 Comments:
Δημοσίευση σχολίου
<< Home