Το περίστροφο

Σε κείνο το όνειρό του που έρχεται και ξανάρχεται τον τελευταίο χρόνο, το κεφάλι του κρέμεται μπροστά κι έν' άλλο χέρι τού προτείνει τη λαβή ενός περιστρόφου.

- Πάρ'το.
- Τί να το κάνω;
- Πάρ'το.
- Δεν το θέλω...
- Στο ζητώ.
- Μα τί να το κάνω;
- Να το έχεις.
- Δεν το χρειάζομαι.
- Θα σου χρειαστεί.
- Όχι...Ποτέ.
- Το ξέρω πως θα σου χρειαστεί.
- Ποιόν θα πυροβολήσω;
- ...

Του χώνει βίαια το περίστροφο στη χούφτα και χάνεται. Εκείνος σφίγγοντάς το στην τσέπη του σακκακιού του, γυρνά σκυφτός στο σπίτι και το αποθέτει ψηλά σ' ένα ράφι της βιβλιοθήκης. Έκτοτε το νοιώθει από πίσω να τον σημαδεύει κάθε φορά που είναι να σηκώσει το κεφάλι απ' την οθόνη του υπολογιστή και τα βιβλία του.