Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 27, 2006

Ωρα...

...2:45 λεει το ρολόι στον υπολογιστή τώρα που ξεκινώ να γράψω. Τόσο θα΄ναι. Δεν μπορει να κανει λάθος το πι σι. Μηχάνημα βλέπεις. Τα μηχανήματα δε λαθεύουν όπως οι ανθρωποι... όπως εγώ. Ε, ναι άνθρωπος είμαι ρε, τι νομιζες οτι είμαι; Μπλογκ; Σε καλό σου... Όχι ρε, αληθεια σου λέω, ανθρωπος είμαι, και αν εχω βρεθει στα μπλογκ είναι γιατι ζητώ, πως να στο πω, ΑΛΛΟΘΙ...αλλοθι, έτσι απλα (προς το παρον), που λεει κι η Αλίκη. Άλλοθι ζητω, επειδή ο δυστυχής επιβεβαιώνω το πρωθύστερο του Ντεκαρτ: Cogito ergo sum έλεγε ο προγονος-και καλα-του Ζιζού. Κι εγώ: μέσα: ζω, κι ενώ ζω, σκεφτομαι αυτο που έζησα πως θα το κάνω μπλογκ.

Τι;
Με βρίσκεις τρελλό;
Ψυχολογικα διεταραγμένο;
Αλήθεια;

Κάτσε να γελάσω δυνατα:

ΛΑΛ!!!!!!!!

Το "ΛΑΛ" ρε σεις βγήκε απο τον γ;iγαντα Θαναση...Ναι, τον Θανάση τον Λάλα, τον τυπαία που έκανε εκπομπη στην ΕΡΤ για το Μουντιάλ με τον (Συν)Ταγματαρχη κι έλεγε στην προσκεκλημένη 14χρονη κοπελίτσα της ενόργανης: "Εσένα σε βλέπουν μονο απο πισω". Ακου ρε τι γυρισε και είπε στο κοπελάκι το ατομο...Ας το 'λεγε αν είχε τα κότσια στην Καραντάσιου. Αλλά έχε χάρη Θανάση που δεν μπορω να κάνω λινκ στο Ντι εν Ντι και να διαβασουν κι οι άλλοι τη φάση...

Είπα Ντι εν Ντι, και θυμήθηκα τις μέρες του Ιούνιούλη. Ξέρεις, μαν, μου θύμιζαν εκείνες οι μέρες κατι από μενα, πως είμαι ξανά στο παρεάκι μας, στο προαύλιο του γυμνασίου και γελάμε και χαβαλεδιαζουμε για το Μουντιαλ του '86 για τ'αγγλακια που τον ήπιαν απο τον Ντιέγκο. Κάποιου άλλου, βέβαια, του την έσπαγε αυτή η φάση με τη μπάλα. Στο γυμνάσιο λέγαμε ¨ελα μωρε, και τι μας νοιάζει εμάς που ο Τριαντάφυλλος δεν ασχολειται με τον Μαραντονα!". Εδώ στα μπλογκ, μαν, αν πεις κάτι τετοιο χαθηκες. Ο Τριαντάφυλλος βλεπεις έγινε χακερ και αμα λάχει μας γαμεί αμα γουσταρει (που γουσταρε) και μας κλείνει το μπλογκ.

- Γιατι;
- Έτσι!
- Μα το "έτσι" δεν ειν' απάντηση...
- Στα @@ μου!!!

Έτσι μια μέρα πήγα κι εγω στο Ντι εν Ντι και βρήκα το προαύλιο του έρημο σαν να 'χε κάνει έφοδο ο γυμνασιάρχης. Ένας J.J. who' s fucking his sister είχε κάνει το βλογί τσαρδί και μας είχε μαθει οτι ο Τριανταφυλλος μεγάλωσε, άκουσε μπριτ-ποπ στην Αγγλία, έγινε αλτέρνατιβ και "σκληρός" μεσ' στην ευαισθησία του και τις σχολικές πληγές του τότε που τον "γείωναν" τ' αλλα παιδάκια. Έτσι όταν αποφασισε να παρει την εκδίκηση του, ήταν πια ικανός να πονέσει. Γιατι ήξερε που να κτυπήσει. Fuck you very much, Sir...Indeed, μας δωσατε ενα καλό μαθημα περι ζωής...Να' στε καλά για τον κόπο σας.

Σε ρωτούσα λοιπον αν με βρίσκεις "τρελλό". Ξέρεις φοριέται η λεξη πολύ τελευταια. Άπαξ και σκεφτεσαι λίγο διαφορετικά απο το τσούρμο εισαι "τρελλός". Γιατί; Μα because you don't fit, darlin', with us...You're paradoxical...Δηλαδή για σας ρε άτομα που σκέφτεστε ετσι, ο Dae-su Oh τί είναι;;; Είναι τρελλός ή μήπως κάποιος που έχει την ικανότητα να διάβαζει κάτω απο τις γραμμές;; Α ναι, ξέχασα για τον Dae-su Oh έχεις φροντίσει να βρεις ήδη μια αλλη κατηγορία. Αυτός είνα"καλός τρελλός". Δεν μας πειράζει, λεει τα δικά του, τον κανουμε κέφι, μας προβληματιζει ίσως, μεχρι το επόμενο κλικ. Μέχρι να πάμε στο επόμενο μπλογκ να διαβασουμε κατι άλλο, πιο ανάλαφρο, πιο xaLaro. Μα, τον
Dae-su Oh, αγόρι μου, αν καταλάβαινες τα κείμενά του, με το που θα διαβαζες ένα ποστ του, θα ανοιγες τον χρυσο οδηγό να ψάξεις για μεντιουμ που θα σου κάνει λοβοτομή για να ξεχάσεις τις πληγές σου. Να ξεχάσεις τι και ποιος είσαι...

(Αμα δεν πιανεις το σχόλιο, δεν με πολυνοιάζει. Είτε δεν έχεις δει το Όλντ Μπόυ, ειτε δεν εχεις διαβασει ποτε τον Dae-su Oh..)

Όπως και να 'χει...προχωρώ παραπέρα...

Βγήκα απόψε. Το πιστευεις; Ούτε γω θα το πιστευα αν μου το λεγες πριν 10 ώρες. Ήρθε ο κολλητός μου να με δει ρε φίλε. Το πιστεύεις; Του στειλα ενα μέιλ προχθες γυρνώντας απο Αυστρία οτι δεν ειμαι καλα και κεινος πήρε το αεροπλάνο και ήρθε. Δάκρυσα ρε ανθρωπε όταν πήρε τηλ στο κινητο και μου 'πε "ειμαι στην είσοδο του γραφείου σου"... Δακρύζω και τώρα που στο γραφώ...

Τι έχω κανει ν' αξίζω τετοιο ΦΙΛΟ;;;;;;;;

ΤΙ;;;;

Ηρθε όμως, και βγήκαμε και πήγαμε να τα πιουμε. Ο-πOΊα ξεφτίλα...Στην 3η μπυρα ήμουν κομμάτια. Και τώρα κομμάτια είμαι δηλαδή. Ζαλισμένος κάργα. Τοσο καιρο είχα να πιώ αλκόολ - ζαλίστηκα στο τικι-τακα-μπουμ. Μ'εβαλε σ'ενα ταξί στις 2:30 και με στειλε σπίτι. Αυτός (ακους;) ξέρεις που πήγε; Στο αεροδρομιο. Ήρθε για μια μερα, ενα βράδυ. Να με δει... :-((... Πού να το χωρέσω αυτό μεσα μου; ΠΟΥ;;;

Δεν εχω φίλε χωρο μεσα μου να χωρέσω τίποτα...Είμαι ορφανό. Με υιοθέτησε η Τζειν Ι καποια στιγμή, αλλά τι το 'θελε. Αμέσως μόλις έκανε λινκ στο βλογί μου, από τα 18 κομμεντς πήγε στο 0. Σορρυ EJP..Μπαντ τσοις, ιτ σιμς.

Βut what's eventually bad?

Νοτ Σι-Εμ. Αυτός είναι Άνθρπωπος με το "Α" κεφαλαιο. Αν δεν ήταν αυτός, ίσως το μπλογκ αυτό να μην υπήρχε..γιατι, ξέρει να κάνει κατι που λίγοι ξερουν: ν'αφουγκράζεσαι τον άλλο. Σου φαίνεται αστειος ο λόγος αναγνωστη; Ελπίζω οχι...Αν ναι, ασ' το...αλλαξε βλογί. Δεν εχεις μαλλον καταλαβει για τι πράγμα διαβάζεις τόση ωρα.

.................

Είμαι πτώμα. Ισα που γράφω, και να φανταστεις πως ακομα δεν σου μίλησα για τιποτα. Μην ανησυχεις..Η 14η Οκτώβρη δεν ειναι μακρυα. Θα σου γράψω τοτε.

Ασε με τώρα να κοιμηθω λίγο. Σε 2 ώρες πρεπει να 'μαι στο γραφείο. Καληνύχτα..

Καλή σου μέρα αν με διαβάζεις πρωί.

4 Comments:

Blogger it is said...

Αρχηγέ έχεις οραίους φίλους. Δηλαδή αυτός ο φίλος σου που λες ακούγεται πολύ καλός και σε ζηλεύω....για τους άλλους δεν ξέρω.
Cheer up Μην αφήνεις να σε επηρεάζει το νούμερο των επισκεπτών που σου γράφουν.....να σκέφτεσαι πως πολλοί δε γράφουν κι απλώς διαβάζουν. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις....είναι ζωντανός και σα να μου τα λες από κοντά :) Τα θέματα που αναφέρονται σε Τέχνη δεν είναι ό,τι πιο πρόσφορο για σχόλια....προσωπικά δεν ήξερα τον καλλιτέχνη για τον οποίο έγραψε η Jane (είμαι άμουσος τι να κάνουμε....:( ).
Τέσπα συνέχισε να γράφεις και μη μασάς....αν αξίζουν αυτά που γράφεις θα διαβαστούν και θα τα καταλάβουν όσοι είναι να τα καταλάβουν....Καλημέρες ή καλησπέρες ό,τι προτιμάς :)

9/27/2006 1:51 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

it is,

δεν μιλάω για τον δικό μου αριθμό σχολίων αλλά της Τζειν (Ωπ, πήγα να βαλω το λινκ και ειδα οτι ήσουν ήδη εκει) Εκανε λινκ στο ποστ μου περι Σοστακοβιτς και τα δικά της σχόλια πεσαν απο το 18 μ.ο. στο 0 :Ρ
Δεν θα διεννοούμουν ποτε να παραπονεθω ποτέ για τον αριθμό των σχολίων. Αλοίμονο μου.

Οσο για το φιλο που 'ρθε χθες, ναι, και σήμερα ακόμα, δεν μπορει να το χωρέσει το μυαλό μου οτι το εκανε. Το σκέφτομαι και σαστίζω.

Ανιγουέι..Να 'σαι καλα για την υπομονή σου να διαβασεις το σεντονι ενος μισοζαλισμένου.
:)

9/27/2006 2:09 μ.μ.  
Blogger it is said...

Ναι βασικά αναφερόμουν και για τα 2 μπλογκσ και το δικό σου και της Jane :D
Δε νομίζω πως είχες σχέση με την πτώση των σχολίων. Το θέμα είχε σχέση γιατί φαντάζομαι πως όπως κι εγώ έτσι και πολλοί άλλοι δεν ξέρουν τον καλλιτέχνη στον οποίο είναι αφιερομένο το ποστ άρα δεν έχουν και τίποτα να γράψουν (οι σοβαροί άνθρωποι αν δεν έχουν κάτι να πουν το βουλώνουν :P ) μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια και να είμαι ο μόνος που δεν τον ξέρει αλλά η άλλη εξήγηση μας βολεύει όλους dont you think? :p
Τέσπα για αυτόν τον λόγο δε χρειάζεται να νιώθεις άσχημα για κάτι smile :)

9/27/2006 2:49 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

:P
:)

9/27/2006 2:54 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home