Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 07, 2006

Roken is dodelijk...

...έγραφε το πακετο των τσιγάρων που άφησε πάνω στη μπάρα. Ολλανδός. Μάλιστα. Έπινε οπως ανοίγει κανείς τις φλέβες του. Κάθε γουλια κάτι σαν εκτέλεση μιας ποινής. Γνώριμο. Τα δάκτυλα του ήταν δάκτυλα πιανίστα ή εισπρακτορα, κάλπαζαν ενώ ακόνιζε την κάφτρα του τσιγάρου του στην εσωτερική πλευρα του τασακιού. Του πήρα ένα. Αφορμή αρχής μιας ιστορίας για το πως έφτασε ως εδώ. Αιτία άγνωστη. Δική του. Δεν χρειαζόταν να αναζητηθεί. Ενόσω μιλούσε, ο τόνος της φωνής του έμοιαζε να βγαίνει πίσω από μια τραγική μάσκα. Είχα διαρκώς την αίσθηση πως μπορούσες να τη σηκώσεις και να την αφαιρέσεις. Ξάφνιασμα που μερικά θλιβερά περιστατικά που ανέφερε δεν με συγκινούν πια. Τα καταλαβαίνω τώρα τόσο καλά - η δραματικότητά τους μου φαίνεται σαν ένα συμπέρασμα της σκέψης. Πολλοί θα ήταν ικανοποιημένοι με κάτι τέτοιο. Αλλά...