Δευτέρα, Οκτωβρίου 30, 2006

Η Καρτ Ποστάλ του Κόσμου

Η τηλεόραση ανοικτή.
Εικόνες σε διαδοχή.

Χωρίς ήχο...

Το βλέμμα ζαλίζεται σαν ιθαγενής απ' τους στιγμιαίους αντικατοπτρισμούς στον καθρέφτη του κόσμου: άνθρωποι ντυμένοι με κουρέλια στραμμένοι στον ουρανό - ικετευτικά. Πύρινες γλώσσες τυλίγουν ένα ψηλό δέντρο - αποκαίδια. Ροζ σταυροι σ' ενα νεκροταφείο - ξεπλυμμένα πρόσωπα μικρών κοριτσιών σε φωτογραφίες. Οπλισμένοι διασχίζουν μιαν έρημο - σ' ένα φορείο ο πληγωμένος.

"Εν αρχή ην ο λόγος" είναι γραμμένο στη Βίβλο.
Εδώ, όμως, χωρίς ήχο,
Λόγου Απουσία...

...και το μάτι χάνεται στο ζωηρό των χρωμάτων. Στις εναλλαγές τους. Στις λεπτομέρειες. Στα Πρόσωπα: Εκφράσεις - Μορφαμοί. Ανιχνεύει ασταμάτητα. Σαρώνει τις εικόνες μαρκάροντας με φωσφοριζέ μαρκαδόρο: τον καπνό από τη φωτιά ν' ανεβαίνει στον ουρανό σα φίδι που σέρνεται στην γη. Ο πυροσβέστης χορεύει charleston με την πίεση της μάνικας. Το ζαρωμένο κορμί και τα ροζιασμένα χέρια του ικετη - τα θαλασσιά κοριτσίστικα σκουλαρίκια στ' αυτιά μιας παιδούλας. Τα σκουριασμένα καρφιά στον σταυρό του τάφου της. Τις τρύπες στα κράνη των πολεμιστών της ερήμου. Το ποτισμένο με αίμα ύφασμα του ρούχου.


Το μυαλό εξανίσταται. Θέλει να τραφεί.
Το ζητά νευρικά όπως η σκρόφα τη δόση της.

Επαναφορά του ήχου.

Ιστορίες. Κι άλλες ιστορίες. Και περισσότερες ιστορίες. Σήμερα: Αμερική. Ινδονησία. Αυστρία. Αφγανιστάν. Μια πυρκαγία - Μια πλημμυρα - Ένα δυστύχημα - Αντάρτες και θύματα. Λεπτομέρειες σε αριθμούς, γνώμες, σχόλια, αποκλειστικά. Παραλληλισμοί, συσχετισμοί, και αναλύσεις. Συζήτηση στο στούντιο. Ζωντανή σύνδεση με Καμπούλ μέσω web cam. Χαμηλά, στο λευκό στριπάκι που τρέχει ασταματητα όλη αυτήν την ώρα, κι άλλοι αριθμοι - κι άλλα γράμματα. Κωδικοί. Οι διεθνεις χρηματαγορές. Άνοιγμα Νέας Υορκης σε χιλιάδες μονάδες. Τόκιο; Λιγότερες.

Τα μάτια κλείνουν. Δεν θέλουν να βλέπουν άλλο μήτε το καμένο μήτε το λασπωμένο τοπίο. Ούτε να συναντηθούν με τα θύματα της πυρκαγίας ή ν' ακούσουν τη μάνα του νεκρού πυροσβέστη σε πρεσ κονφερανς. Αρνούνται να αποχαιρετίσουν ξανά άλλο ένα νεκρό κορίτσι και ν' αφουγκραστούν με κατανόηση τις κραυγές του φανατισμένου αντάρτη.

Ο ήχος στην τηλεόραση σωπαίνει ξανά.
Κι η οθόνη γίνεται ξανά μια κινούμενη καρτ-ποστάλ.
Με άγραφη την πίσω της όψη.

9 Comments:

Blogger Xνούδι said...

"Ο ήχος στην τηλεόραση σωπαίνει ξανά"

Σ'αυτά που δεν λέγονται. Εκεί είναι όλα τα πυρομαχικά.
Ούτε καν στις εικόνες...

Τις καλημέρες μου

10/30/2006 12:24 μ.μ.  
Blogger ellinida said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

10/30/2006 12:40 μ.μ.  
Blogger ellinida said...

Χμμμ μάλλον γράφει τα εξής .
Having a terrible time . Wish you stay there .
Καλημέρα .

10/30/2006 12:43 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

Χνούδι,
καλημέρα..
εννοείς αυτά που νοιώθονται;
Γιατί το νοιώσιμο το νοιώθω συνάμα κατάληξη κι αφετηρία.

Ελλληνίδα
εγώ το γράφω αυτό;
:-?

10/30/2006 1:59 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

@ ελληνίδα

μόνο την ένταση από την συνύπαρξη λογου εικόνας ήθελα να δώσω..

10/30/2006 5:03 μ.μ.  
Blogger Serenity said...

Διαβάζοντας αυτό το post μου ήρθε στο νου η "Κραυγή" (ο γνωστός πίνακας)...

10/30/2006 6:23 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

Μόνο με το Εν Αρχή ην το Μάτι θα μπορούσες να σταθείς πλησιέστερα στο ποστ.

Πολύ εύστοχο Σερένιτυ.

10/30/2006 7:01 μ.μ.  
Blogger atg said...

Κι η οθόνη γίνεται ξανά μια κινούμενη καρτ-ποστάλ.
Με άγραφη την πίσω της όψη.

g's spell talk
nice :)

10/31/2006 12:15 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

ty
:)

10/31/2006 8:52 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home