Είν' άγριος τόπος ο έρωτας...
...μα συ μ' άνοιξες ολόκληρη μια μέρακατάχαμα κι οι πλάτες σου γυμνές
πληγώνονταν στις πέτρες τις ζεστές
τραχειά η αφή μας πέρα ως πέρα,
μου δόθηκες ολόκληρη μια σπέρα,
σ' έβλεπα φοβισμένος κάτω μου μισή
κι έτρεμα νοιώθοντας να με ποθείς,
θυσία σε μι' άδεια σου Δευτέρα.
πληγώνονταν στις πέτρες τις ζεστές
τραχειά η αφή μας πέρα ως πέρα,
μου δόθηκες ολόκληρη μια σπέρα,
σ' έβλεπα φοβισμένος κάτω μου μισή
κι έτρεμα νοιώθοντας να με ποθείς,
θυσία σε μι' άδεια σου Δευτέρα.
posted by οι σκιές μιλάν at 2:47 π.μ.
3 Comments:
Υπέροχο post...!
Να έχεις μια γλυκιά νύχτα:)
Σιγά και ράγισαν τα μάρμαρα να 'ούμ'! ;-)
Πάρ' το λίγο πιο ανάλαφρα γιατί ανησυχώ λέμε...
σμουτς!:-)
the gypsy,
κι εσύ μια γλυκιά μέρα
Ροδιά,
κανένας λόγος ανησυχίας. Άκουγα τον εικονιζόμενο χθές βράδυ, και κάτι που περίμενε για ώρα στα διόδια για το έξω, πλήρωσε τ' αντίτιμο και σηκώθηκε η μπάρα να περάσει.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home