Πέμπτη, Νοεμβρίου 23, 2006

Μεθοδος ζωής

Είμαι τόσο κουρασμένος που ούτε τα σχόλια στο πρηογούμενο ποστ δεν έχω το κουράγιο να απαντήσω. Θέλω να κοιμηθώ ξανά βαθειά μετα 62 ώρες στο γραφείο με 8 ώρες σκόρπιες ώρες ύπνου κάπου μεταξύ πατώματος και καρέκλας.

Ωστόσο, θα κάνω το ποστοχρέος μου και θα κάνω copy paste έναν δεκάλογο γραμμένο πριν κάτι χρόνια για κείνες τις περιόδους που με αγωνία ζητας έναν για μπούσουλα στη ζωή.

Μέθοδος Ζωής σε Ώρες Κρίσης
  • Να κάνεις τίμια εκείνο που η συνείδησή σου ορίζει ως χρέος απέναντι στην ΌΠΟΙΑ ομάδα μπορεί να θεωρείς οτι ανήκεις (οικογένεια, φίλοι, σχέση, δουλειά...). Η συνείδηση κοινού χρέους είναι καλή βάση για να στηρίξεις το άτομο σου μέσα στη θύελλα.
  • Ό,τι αναποδιά κι αν σου τύχει, να κρατάς καλά την ατομική σου αξιοπρέπεια, και τούτο κατά πρώτο λόγο για να μη στερήσεις τον εαυτό σου από τη μόνη σίγουρη ευχαρίστηση που σου απομένει.
  • Να βοηθάς, όσο περνά από το χέρι σου, τους ανθρώπους. Χωρίς τη ζεστασιά της ανθρώπινης αλληλγεγγύης, η ψυχική ζωή ξεραίνεται και χάνει την αξία της. Να μη γελιέσαι όμως πως κάνεις κάτι σπουδαίο ή πως σου χρωστά κανείς την παραμικρή ευγνωμοσύνη.
  • Να διατηρείς πάντα μέσα σου μια περιοχή που δεν την φτάνει η μανία του κόσμου και όπου σαν τελειώνεις με τα χρέη σου και τους εξωτερικούς σου αγώνες, θα μπορείς όποτε θες να ξαναβρίσκεις τον δαίμονα.
  • Να μην αφήνεις με καμμία δικαιολογία να σου καταπατήσουν αυτήν την περιοχή, ούτε να στερηθείς τις λίγες ώρες απόλυτης ελευθερίας που σου χρειάζονται για να γυρνάς κάθε τόσο εκεί και να γίνεσαι ο πιο βαθύς, ο πιο αληθινός εσύ. Από κει θα αντλείς πάντα δύναμη αστείρευτη, παρηγοριά, ισορροπία και περιφρόνηση, ανάλογα με τις ανάγκες σου σε κάθε περίσταση.
  • Να συνεχίζεις αδιάκοπα τη δουλειά που θεωρείς ως τον κύριο προορισμό σου στον κόσμο. Να καταγίνεσαι ψύχραιμα με δάυτην, να τη σκεφτεσαι, χωρίς να φοβάσαι τις μεγάλες ή μικρές προθεσμίες - κάνε σαν να είχες μπροστά σου μια ζωή ειρηνική, σίγουρη και απερίσπαστη.
  • Οι άλλοι να σε νοιώθουν πάντα πως είσαι δυνατός. Όχι με βαναυσότητα αλλά με πολλή λεπτότητα και οξυδέρκεια ψυχολογική, χωρίς να θίγεις. Να νοιώθουν τη δύναμή σου και οτι μπορουν να στηριχτούν σε σένα αν παραστεί ανάγκη.
  • Να έχεις το θάρρος της αντιπάθειας. Ξαλάφρωνε την εσωτερική σου ζωή από τούτο το βάρος που θά 'χες, αν την καταπίεζες - είναι δηλητήριο της ψυχής. Διώχνε ανθρώπους απο γύρω σου, παρουσίες δυσάρεστες κι οχληρές.
  • Μάθε να διαβάζεις και να γράφεις.
  • Να θυμάσαι πάντα πως Έρωτας και Θάνατος μετέχουν σ' ένα παιχνίδι αμοιβαιότητας, un jeu de reciprocite.
Good night and Good luck...

10 Comments:

Blogger The Motorcycle boy said...

Τα πρώτα τρια -θα μπορούσαν να είναι η καλύτερη εξήγηση του γιατί είμαστε όλοι μας (κι εσύ μαζί) στο κοινό μπλογκ. Δεν τα κάνουμε ένα σκρολάκι να τα βάλουμε εκεί μέσα;

11/24/2006 1:31 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

Βασικά σκεφτόμου πως τα τρία πρώτα είναι γιατι νοιώθω καλα με τα καλαμπόκια.
;)

11/24/2006 8:51 μ.μ.  
Blogger 3 parties a day said...

Καλά, τι δουλειά είν' αυτή που σας βάζουν να κοιμάστε στα πατώματα και τις καρέκλες;

11/24/2006 11:35 μ.μ.  
Blogger atg said...

thumizei me kapoio tropo to egxeiridio tou messia stis pseudaisthiseis :)

11/25/2006 10:54 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

Ποιος το 'χει γράψει;

11/27/2006 12:33 π.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

3ΠτΜ,
αν δεν ήταν δουλειά θα 'ταν δουλεία. Αλλά είναι δουλειά και δεν μπορώ να επαναστατήσω (ακόμα).
;)

11/27/2006 12:36 π.μ.  
Blogger atg said...

Bach (glaros iwnathan)

11/27/2006 12:55 π.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

Oh,
θα επρεπε να το έχω καταλάβει..

11/27/2006 12:06 μ.μ.  
Blogger atg said...

!?tha eprepe?!
xmmm uperboliko ligo

11/27/2006 12:15 μ.μ.  
Blogger οι σκιές μιλάν said...

εξαρτάται που βάζεις το όριο

11/27/2006 12:19 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home